Art. 1. Rządy reprezentowane na konferencji warszawskiej potwierdzają wzajemnie uznanie traktatów pokoju, które zakończyły stan wojny: w dniu 2 lutego 1920 roku pomiędzy Estonią a Rosją, w dniu 11 sierpnia 1920 roku pomiędzy Łotwą a Rosją, w dniu 14 października 1920 roku pomiędzy Finlandią a Rosją, w dniu 18 marca 1921 roku pomiędzy Polską z jednej a Rosją, Białorusią i Ukrainą z drugiej strony.

Art. 2. Rządy reprezentowane na konferencji zobowiązują się nie zawierać żadnego układu, który byłby wymierzony w sposób bezpośredni albo pośredni przeciw jednemu z ich państw.

Art. 3. W celu zupełnego wyjaśnienia ich stosunków wzajemnych i zapewnienia im szczerości, każdy z rządów reprezentowanych na konferencji warszawskiej, będzie obowiązany podać do wiadomości rządów pozostałych tekst traktatów, które zawarł z jednym lub kilkoma państwami trzecimi. […]

Art. 7. Państwa reprezentowane na konferencji warszawskiej oświadczają, że jeśli jedno z nich będzie napadnięte bez dania do tego powodu, zachowują one postawę życzliwą w stosunku do państwa napadniętego i natychmiast porozumieją się ze sobą co do środków, które trzeba będzie przedsięwziąć.

Warszawa, 17 marca